مقایسه اثربخشی طراحی آموزشی مبتنی بر الگوی گانیه و دیک و کاری بر یادگیری? یادداری و انگیزش پیشرفت تحصیلی

پژوهش حاضر با توجه به اهمیت و تاثیر الگوهای طراحی آموزشی خصوصاً الگوی طراحی گانیه و دیک و کاری در حوزه فعالیت های آموزشی انجام یافته و هدف آن مقایسه اثربخشی طراحی آموزشی مبتنی بر الگوی گانیه و دیک و کاری بر یادگیری، یادداری و انگیزش پیشرفت تحصیلی درس علوم تجربی سال سوم راهنمایی است. نوع پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش، تمام دانش آموزان دختر پایه ی سوم راهنمایی شهر اهر در سالتحصیلی 91-1390 بوده و از این جامعه به طور تصادفی خوشه ای، ابتدا یک مدرسه و سپس تعداد سه کلاس 25 نفره به عنوان نمونه انتخاب گردید. به منظور سنجش آزمودنی ها، آزمون یادگیری و یادداری و پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی(ism) به کار گرفته شدکه برای سنجش روایی آنها از نظرات اساتید طراحی آموزشی، کارشناسان ذیربط و تعدادی از یادگیرندگان استفاده شده است. ضریب پایایی آزمون یادگیری با استفاده از روش دونیمه کردن 83/0 و ضریب پایایی پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی(ism) با روش آلفای کرانباخ 81/0 بود. روش اجرا نیز بدین صورت بود که پس از طراحی آموزشی محتوا(فصول12،13 و 14کتاب علوم تجربی) بر اساس الگوی گانیه و دیک و کاری برای 8 جلسه(هر جلسه 45 دقیقه) و تهیه آزمون ها، گروه آزمایشی یک(25 نفر) به روش مدل طراحی آموزشی گانیه ، گروه آزمایشی دو(25 نفر) به روش مدل طراحی دیک و کاری و گروه کنترل(25 نفر) به شیوه مرسوم آموزش دیدند. پس از جمع آوری داده ها، در تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی(میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون بن فرونی) استفاده شده و با استفاده از نرم افزار spss مورد محاسبه قرار گرفت. نتایج نشان داد به کارگیری الگوی طراحی گانیه در طراحی آموزشی درس علوم تجربی در مقایسه با الگوی طراحی دیک و کاری باعث افزایش یادگیری و یادداری می شود اما از نظر انگیزش پیشرفت بین گروه ها تفاوت معنی داری وجود ندارد.